‘Veel
dingen niet zien, niet horen, niet op zich af laten komen – elementaire
intelligentie, eerste bewijs voor het feit dat je geen toevalligheid maar een
noodzaak bent. Het gangbare woord voor dit instinct van zelfverdediging is smaak.
Zijn imperatief beveelt niet alleen nee te zeggen waar het ja
‘onzelfzuchtigheid’ zou betekenen, maar ook zo weinig mogelijk nee te zeggen.
Zich isoleren, zich afzonderen van alles wat steeds maar weer opnieuw het nee
nodig zou maken.’
Friedrich
Nietzsche, Ecce homo (2005 [1888];p.48). Vertaald uit het Duits door Pé
Hawinkels/Paul Beers, onder eindredactie van Hans Driessen.
Als
je verstandig bent – wat je niet bent, want dan zat je nu wel een papieren boek
te lezen – verricht je geen onbetaald werk voor de aandeelhouders van
ondernemingen die ons ‘de’ ‘sociale’ ‘media’ hebben gebracht en blijf je
daarentegen, net als Martijn Knol en Friedrich Wilhelm Nietzsche, ver uit de
buurt van beeldschermen die als onzalige ruismachines fungeren.
Een
tip Tynerzijds. Zomaar.
Soundtrack:
I don't care if being with you / Is meaningless
and ridiculous / If it's wrong or right. / I'm gonna give you my love tonight /
And tomorrow night 'cause / You're my, baby, you're my favourite waste of time.
/ My, baby, you're my favourite waste of time.
