De lange adem is verschenen bij Uitgeverij Wereldbibliotheek.
de nieuwe Knol – totaal antiautoritair
‘Antiautoritair? Wat ’n flauwekul!... totaal nog wel!... Literatuur is toch per definitie totalitair? Of dictatoriaal? De schrijver of schrijveres bepaalt wat wij lezers lezen en ’t enige dat wij tijdens 't lezen kunnen doen is over de voorgeschreven regels achter de schrijver of schrijveres aansukkelen… Ja toch?’
‘Zeker... Ik heb in De lange adem steeds geprobeerd om ’t verhaal te onderbreken, maar na iedere interventie mijnerzijds ging de verteller - of de auteur, dat is ook steeds zo vaag - gewoon op de oude voet verder.’
‘O, was jij dat? Goed geprobeerd, krijger! Misschien moeten we de slogan onherstelbaar verbeteren… De nieuwe Knol: lezersparticipatie ho maar... Of: Inspraak? Schrijf maar op je dikke vette volgevreten leesbuik.’
‘Haha… De nieuwe Knol: totaal totalitair.’
