‘Roger de Vlaeminck vertelt een klassieke wieleranekdote: ‘Een keer hebben we ons in de Ronde van Lombardije verstopt achter een spoorberm. We hadden aan Merckx laten zeggen dat we ontsnapt waren. En Merckx maar rijden als een gek, op zoek naar ons, terwijl we achter het peloton reden. Hij ging zodanig rap, dat we bijna niet meer konden terugkomen. Toen het dan eindelijk gelukt was gingen we naast hem rijden: “Hé wel, jong, waarom zit je hier te rijden als een zot? Brandt het ergens?” Merckx was een heel serieuze, die kon daar niet mee lachen.’
Tim Krabbé, Een raadselachtige overwinning (1981), opgenomen in De veertiende etappe, 71 wielerverhalen waarin opgenomen 43 wielerverhalen (2015;p.54).
