Loos/Oslo
Film: Oslo, august 31st (2011).
Regie: Joachim Trier.
Verhaal: Anders, een dertiger die niet wil deugen, besluit de wereld van zijn aanwezigheid te verlossen. OA31 opent met een mislukte zelfver-drinking en eindigt met een geslaagde zelfmoord door injectie van een overdosis heroïne.
Hoe we na het overlijden van de protagonist nog even, in omgekeerde volgorde, de locaties te zien krijgen waarlangs de film ons heeft gevoerd: dat is cinema.
Mooie locaties, mooi licht, mooie vrouwen en meisjes. Prima film, maar eigenlijk te gangbaar om een kaartje voor te kopen. Er is niet zo Heel Veel Mis met OA31. Maar er is ook niet zoveel Heel Erg Raak. Als je begrijpt wat ik bedoel. Je hebt het allemaal al eens gezien. En niet omdat OA31 een verfilming van Pierre Drieu La Rochelle's al eerder verfilmde Le feu follet(1931) is.
De romantiek en melancholie die voor sommigen zijn verbonden met het verstrijken van de tijd (‘liever dood dan volwassen!’) doet inmiddels een beetje hysterisch en clichématig aan.
En: het beweeglijke Dogma-camerawerk kennen we nu wel, dat moet je alleen nog inzetten als het narratief gemotiveerd is.
In de scène voor zijn sterfscène zien we Anders achter de vleugelpiano in zijn ouderlijk huis zitten – het huis staat te koop, zijn ouders bevinden zich in Nice - en hoe hij zijn losse spel plotseling afbreekt om naar de keuken te lopen om een lepel te halen en te gaan doen waarvoor hij is gekomen... dat is meesterlijk bedacht en gespeeld: het toont hoe arbitrair en griezelig betekenisloos het leven voor Anders geworden is.
De camera houdt netjes afstand als Anders zijn riem gebruikt om zijn arm af te binden en zijn spuit zet – het sterven is, ook dankzij het pianospel dat eraan voorafgaat, anti-sensationeel. Sereen haast.
Grappig: een jeugdvriend van Anders - getrouwd, vader, actief burger, cultuurwetenschapper - blijkt wanneer de twee op hun respectievelijke levens ingaan, meer redenen aan te kunnen voeren om ongelukkig te zijn dan Anders.
Triviaal: Anders Danielsen Lie (Anders) lijkt een beetje op publicist Joris Luyendijk.
Trouwens: vóór de hoofdfilm werd een Griekse kortfilm vertoond (A perfect day, titel naar Lou Reed). Grappig filmpje en een leuk initiatief: De Voorfilm Moet Terug. Zie ook: goshort.
Eindoordeel OA31: drie vanaf de bagagegedrager van een door Scandinavisch ochtendlicht slingerende damesfiets gespoten brandbluspoederwolkjes (3/5).
Soundtrack: als Anders met de taxi naar Oslo rijdt, krijgen we een stukje A-Ha te horen.
Affiche: swesub.