De tekeningen waren compleet ruk. Allemaal. Eerst scheurde hij ze doormidden, daarna maakte hij er proppen van die hij diep de prullenbak in duwde. Het was alsof hij zo ook zijn schaamte verdrong. Toen hij even later met een espresso en een krant aan zijn werktafel ging zitten en een blik in het schaaltje met potloodslijpsel wierp, zag hij dat de middag toch iets had opgeleverd.
