Over professor Timofej Pnin, de antiheld van Vladimir Nabokov´s roman Pnin (1957), lezen we dat hij een ´hartstochtelijke verhouding´ onderhield met de wasmachine van Joan, zijn huisbazin. In de vertaling van Else Hoog (De Arbeiderspers 1987) volgt dan de volgende, verrukkelijke (om een uitgesproken Nabokov-adjectief te plaatsen) passageː
‘Hoewel het hem was verboden erbij in de buurt te komen, werd hij keer op keer betrapt op overtreding van het verbod. Alle fatsoen en voorzichtigheid liet hij varen en hij voedde het ding alles wat toevallig bij de hand was, zijn zakdoek, keukenhandschoenen, een stapel onderbroeken en hemden die hij uit zijn kamer had meegesmokkeld, alleen om het genot door die patrijspoort te kunnen kijken naar wat eruit zag als een eindeloze buiteling van dolfijnen die aan kolder leden.’
Een halve eeuw later werden deze regels verfilmd. Maar dan vanuit het perspectief van de wasmachine. Kijk maar:
Lees ook: Exercices de style (I).
skip to main |
skip to sidebar
