franzen

'Er waaide een koude maartse wind, er bloeiden narcissen langs de kalkstenen flanken van de kerk, de zon scheen volop, de lucht was schoon.'

Jonathan Franzen, Kruispunten (2021;p.393), vertaling: Peter Abelsen.

Kruispunten is zonder meer Franzens minst slechte boek. De psychologie is oppervlakkig en/want conventioneel. De achtergrondverhalen van echtelieden Marion en Russ zijn overbodig. Maar Franzen is een prima zinnenbouwer en z'n ironie is om van te smullen.

Was deze roman een film, dan was ie uitgebracht bij één van de grote Hollywoodstudio's, dan wel streamingdiensten. Zo, denk je als je Kruispunten geamuseerd dichtslaat, weer een boek geconsumeerd.