'In this car rude manners won't help'* - Inside Llewyn Davis (2013)

Film: Inside Llewyn Davis(2013).
Regie: Ethan & Joel Coen.

Verhaal: nadat de helft van een folk-duo van een brug is gesprongen, is de resterende helft de weg kwijt. Geen fijne basis voor een film die half road movie wil zijn.

The Man Who Wasn't There (2001) en No Country for Old Men (2007) vond ik sterk, om Burn After Reading (2008) heb ik erg gelachen. Maar een meesterwerk hebben de Coen Brothers nog nooit afgeleverd. En ik denk ook niet dat het ooit zal gebeuren. Wat zij maken blijft altijd aan de vlakke, ongevaarlijke kant - hun werk heeft meer gemeen met mainstream graphic novels, entertaiment en kinderfilms dan met volwassen en artistiek volwassen cinema.

'Hoe komt dat?'
'Misschien omdat Ethan Coen en Joel Coen broertjes zijn. Ze weigeren op te groeien - of belemmeren elkaar artistiek volwassen te worden. Het ironische is tegelijkertijd dat ze waarschijnlijk zo bekend zijn geworden omdát ze broertjes zijn.'

Eindoordeel Inside Llewyn Davis: wezenloos filmpje, twee doosjes met onverkochte LP's (2/5).

*Titelverklaring van dit blogje: lompe jazzmuzikant probeert Llewyn Davis manieren bij te brengen. Ik ben geneigd de scène te lezen als onbewuste zelfkritiek van de Coen Brothers. In muziektermen moet hun werk eerder tot de folk dan tot de jazz worden gerekend.