Tristesse

Hij haastte zich door het overdekte winkelcentrum. Langs de Bruna, langs Smullers, langs de bloemenkraam. De stationshal was nog halfvol. Toen hij haar jas herkende, vertraagde hij zijn pas. Zwarte en witte wol, gebreid in een spikkelpatroon. Een storm van pupillen en oogwit. Het sneeuwbeeld, vroeger, als de antenne van de televisie stuk was.
'Hé,'zei hij.
'Hé,' zei ze.
Ze omhelsden elkaar.
Toen namen ze elkaar op. Ze zag er moe uit, ze was bleek.
Ze omhelsden elkaar opnieuw.
Nu het grapje dat hij onderweg had bedacht. Hij legde een hand op haar mouw, op haar bovenarm, probeerde zo oprecht mogelijk te kijken en vertelde dat ze geluk had gehad. Dat hij net op nu.nl had gelezen dat er vandaag geen treinen meer zouden rijden. En morgen ook niet en de rest van de week ook niet. Er zouden nooit meer treinen rijden.
'Dus je moet altijd hier blijven,' zei hij.
Ze lachte, keek even opzij en keek hem daarna weer aan - vrolijk en verdrietig tegelijk.


Veertien reacties:

1) Ik herken Hoog Catharijne en de Stationshal van Utrecht CS. En ik meen ook de mannelijke protagonist te herkennen. Dus dan zal de rest ook wel echt/waar zijn, of niet? Daar krijg je gezeik mee, domme klootzak. De Innerlijke Redacteur

2) Ge-wel-dig! Heerlijk! Ben zéér benieuwd waar die twee naartoe gaan en wat ze daar allemaal gaan uitspoken… ;) Knap hoor wat je allemaal in zo’n korte tekst stopt: humor, seks, ontroering, het heeft het allemaal! Petje af, Martijn, het lijkt wel of je sinds Joe Speedboot alleen nog maar beter bent geworden. Weet je wat: waarom werk je dit fragmentje niet uit tot een kort verhaal voor onze zomerspecial over Lust & Liefde? Niet te pretentieus, lekker luchtig. En van mij mag het ook nog best wel wat broeieriger – maak onze lezeressen maar lekker onrustig met die ruige verhalen van je! Drieduizend woorden. Doe je het? Bel me even! Dikke kus, Annefrancoise Mauvaise, Redactrice Literaire Fictie van The Phoney – Filosofische Glossy voor Vrouwen en Mannen die Niet Moeilijk Doen maar wel Graag Willen Weten Wat Er Te Koop Is.

Contactgegevens om privacyredenen verwijderd.

3) @ De Innerlijke Redacteur: als ik iets te verbergen had, dan verborg ik het wel. Je bent zelf een eikel. Martijn.

4) @ Mevrouw A. Mauvaise. Dank voor uw complimenten. Helaas ben ik niet bekend met uw prachttijdschrift – ik ben er wel héél nieuwsgierig naar geworden, misschien zou u mij een exemplaar willen toesturen? Dan laat ik u snel weten wat ik van uw tijdschrift vind en ook of ik daaraan een kort verhaal zal bijdragen. Martijn.

5) Interessant. Ik heb u (vind je het goed als ik vousvoyeer?) wel eens horen zeggen dat u – hoewel het machismo dat daaruit sprak u soms tegen de borst stuitte – van de verhalen van James Salter en F. Scott Fitzgerald houdt. Heeft u aan hen gedacht bij het schrijven van dit miniverhaal (of is het een fragment van een verhaal? Eerder kondigde u ook Tristesse II aan) en ook aan Hemingway wellicht? Verder vroeg ik mij nog af of u in het verhaal ‘Droom’ dat in november op deze site verscheen verwijst naar dat restaurant in Sybren Polets Mannekino of dat u eerder alludeerde naar de infantilisering van de moderne volwassene/westerse samenleving zoals die ook aan de kaak is gesteld door onder anderen Rudy Kousbroek, David Foster Wallace en Benjamin Barber? Ik begrijp natuurlijk dat het ook mogelijk is dat u de in die ‘post’ beschreven droom gewoon heeft verzonnen of dat u de gebeurtenissen waarover u verhaalt zelfs echt zelf heeft gedroomd. In dat laatste geval vraag ik mij af hoe u die droom zelf duidt en of u denkt dat de instrumenten die worden ingezet bij het toekennen van betekenis aan literaire teksten dezelfde zijn als die we aanwenden bij het begrijpen van dromen. En dus of u denkt dat Freud’s droomarbeid te vergelijken valt met het verschuiven en verdichten dat plaatsvindt in het creatieve brein. Zoudt u daar uw gedachten eens over willen laten gaan? Ik zou een reactie zeer op prijs stellen en volg uw blog met de opperste belangstelling! De Actieve Lezer.

6) Ik weet niet of jullie elkaar hier allemaal kennen, maar ik dacht: ik tik ook gewoon iets in wat ik me afvraag want laatst zat ik op een verjaardag en toen had iemand het over al die bekende schrijvers met weblogs enzo zoals gerbrand bakker en kluun en franca treur enzo of die niet dat was een ander project maar hanneke groenteman dan en toen zei mijn man dat doen ze natuurlijk alleen maar die websites bijhouden met berichtjes zodat mensen die op hun werk zitten de hele tijd al die stukjes kunnen lezen in de tijd van de baas zodat de namen van die schrijvers dan helemaal in je hoofd gaan zitten en als je dan de winkel inloopt dat het dan net is of je bent gehypnotiseerd en dat je zo linea rectaal op de boeken afloopt van de schrijvers van wie je op je werk webstukjes hebt gelezen. Klopt dat? Dat zou me wel zwaar tegenvallen in ieder geval ik dacht dat schrijvers juist van die goeie mensen waren die opkomen voor zeehondjes en oorlog en dat soort dingen. Of schrijf je die stukjes gewoon omdat jullie dat leuk vinden om te doen? Groetjes! Thea uit Bladel.

7) Hey Martijn, tof verhaal man. Hey, ik zit op het Gunmeijer college in Katwijk en voor mijn lijst moet ik nog twee lange teksten lezen. Wat ik me afvroeg: beschouw jij ‘Tristesse’ zelf als een lange tekst (‘auteursintentie’) dat zou wel handig zijn namelijk. Misschien wil je me ff bevestigend mailen zodat ik het aan mijn docente kan laten zien. Bedankt vast en veel succes met uw boeken! Martijn (ik heet ook Martijn!) Zeef
P.S. Weet je wat je moet doen? Je moet zorgen dat je boeken verfilmd worden, dan verkoop je er veel meer. Ik kijk zelf ook altijd eerst of er ook een film is van een boek en mijn klasgenoten ook. Aan de ene kant is dat misschien stom maar zo gaat het nu eenmaal.

8) @ De Actieve Lezer. Wat is je vraag precies? Martijn.

9) Nou, het goede nieuws is in ieder geval dat je fictie meer losmaakt dan je non-fictie zullen we maar zeggen. De Innerlijke Redacteur.

10) @ Thea Nee, ‘wij’ kennen elkaar niet (ik ken de anderen niet althans) en als ik jouw stukje lees moeten we dat maar zo houden ook. Jezus, wat zit er in jouw kop joh? Reuzel? Martijn Zeef, scholier en menselijk wezen behept met een gezond verstand.

11) O, er is nog iets anders dat ik mij afvroeg. In deze, maar ook in eerdere ‘posts’ heeft u commentaar toegevoegd van denkbeeldige reageerders – ik denk althans dat ik niet alleen voor mijzelf spreek als ik zeg het gevoel te hebben dat mijn stem eigenlijk de uwe is – en nu vroeg ik mij af hoe we dat moeten duiden. Kent u toevallig de verhalenbundel 'Roem' (Ruhm, 2009) van Daniel Kehlmann? Zelf vind ik hem vrij wisselend. Er staan zeker sterke verhalen in ('Rosalie gaat sterven', bijvoorbeeld en op een oppervlakkiger manier ook ‘Antwoord aan de Abdis’ en ‘In de gevarenzone’), maar toch ook zeker mindere en het zwakste verhaal is volgens mij ‘Bijdrage aan de discussie’. Kent u dat? Heeft dat verhaal u geïnspireerd bij het schrijven van deze reacties? Ik vraag het hierom, omdat ik het verhaal zelf niet zo heel sterk vind, terwijl ik wat u hier doet, zonder kritiekloos te zijn, fenomenaal vind. In zijn verhaal parodieert Kehlmann een al te typische reageerder op een website – hij doet dat op een cartooneske, van dik-hout-zaagt-men-de-lompste-planken-manier, die stripachtige wijze van karakteriseren vond ik trouwens ook het grote manco van zijn roman ‘Het meten van de wereld’ (heeft u dat toevallig gelezen?) en een nadeel dat veel hedendaagse ‘speelse’ fictie aankleeft (denk aan Baricco en Ammaniti)– en tijdens het lezen van dat Kehlmann-verhaal denk je de hele tijd: dit werkt niet in een traditioneel medium, als je grappen over internet/blogs/community’s wilt maken of daar commentaar op wilt leveren, dan moet je dat op internet doen. Op papier doet het erg verkrampt en traditioneel aan. Denkt u er ook zo over? Is deze blog, of in iedere geval het opstellen van de reacties die hier te lezen vallen, voortgekomen uit het voornemen het idee van Kehlmann te overtreffen? Of komt uw inspiratie/drijfveer juist uit een heel andere hoek? Dacht u misschien: zoals het koor in een tragedie commentaar levert op de handeling in de bedrijven, zo wil ik een koor van reageerders ontwerpen dat commentaar levert op de posts op mijn blog? Dat laatste zou natuurlijk prachtig aansluiten op uw vorige roman waarin u een vergelijkbare vorm kiest. U heeft toch ook een tijd in Athene gezeten? Dacht u toen al na over een blog? Het interesseert mij allemaal buitengewoon en als u geen tijd heeft om op al mijn vragen in te gaan heb ik daar natuurlijk alle begrip voor – waar mogelijk blijf ik de vragen die ik opwerp natuurlijk zoveel mogelijk zelf beantwoorden door herlezing en grondig literair speurwerk. De Actieve Lezer.

12) O, ja. Volgt u de eigentijdse Duitse literatuur ‘überhaupt’? Ik hoorde dat u vorig jaar zomer in het publiek zat toen Julia Franck en Arnon Grunberg met elkaar in gesprek gingen in het Goethe Instituut. Viel het u toen ook op dat Grunberg zo klein van stuk is? Werpt dat volgens u een zeker licht op zijn werk? Vooral op zijn polemische geldingsdrang? Of vindt u dat psychologie van de koude grond (koude grond! ijzell!interpretatieve valpartijen!)? Door welke maatstaven laat u zich eigenlijk leiden bij het kiezen van de boeken die u leest dan wel besluit ongelezen te laten? Krijgt u wel eens tips van derden? Of sturen uitgeverijen u steeds hun nieuwste boeken toe? Zoudt u het op prijs stellen als ik u een lijstje toestuurde met boeken die ik heb gelezen en die ik wel/niet goed vond? Mocht u dat prettig vinden, dan zou ik u ook steeds na lezing van een recent boek een beknopt leesrapport kunnen toesturen dat u wellicht van dienst zou kunnen zijn bij het afwegen van uw keuzes. De Actieve Lezer.

13) Jongens, weet iemand of je een ovenschotel waar spinazie in zit de volgende dag opnieuw mag verwarmen? Nitriet/nitraatverhaal. De oven staat al een kwartier voor te verwarmen, maar google biedt geen uitsluitsel. Spinaziekenners op deze blog? Iemand? Ton uit Heerhugowaard.

14) Martijn, hallo? Nokken! De Innerlijke Redacteur.