nzume

'Binnen het systeem van institutioneel racisme heeft iedereen een rol en dus een verantwoordelijkheid. De luxe om weg te kijken bestaat. Zeker als je wit bent is dat een van de grootste privileges ten opzichte van mensen van kleur: mij overkomt het niet en ik doe er ook niet aan mee. Voor mij is iedereen gelijk dus heb ik niets te maken met institutioneel racisme. Alleen, geen mening hebben is wel degelijk een mening hebben. We kennen allemaal het gezegde: 'Als je geen onderdeel bent van de oplossing, ben je onderdeel van het probleem.' En (onbewust) wegkijken is deel van het probleem van institutioneel racisme. Er bestaan geen racistische wetten meer, maar er zijn wel tal van beslissers op allerlei niveaus, professioneel en maatschappelijk, die beleid bepalen, uitvoeren en verdedigen vanuit (onbewuste) vooroordelen zonder dat te onderkennen of zich daar bewust van te zijn.'

Anousha Nzume, Hallo witte mensen (2017; p.63). Het boekje is, net als de NL vertaling van Ta-Nehisi Coates' Between the World and Me (2015) verschenen bij Amsterdam University Press.