Just Houben maakte een interview over De lange adem voor Literair Nederland.
hier en daar
De Groene Amsterdammer rekent De lange adem tot de beste vijf boeken van oktober 2020.
Ook is het boek, corona reisregels ten spijt, de grens met België overgestoken:
Schermafbeeldingen (respectievelijk): De Groene Amsterdammer en De bende van het boek.
niet onbesproken (III)
Koen Eykhout besprak De
lange adem in dagblad De Limburger
van 9 november 2020.
Aangezien de recensie niet op het internet staat, meld ik – hopende me daarmee nog binnen de grenzen van het citaatrecht op te houden - dat Eykhout in zijn bespreking verbanden legt met het werk van Don DeLillo, David Foster Wallace en Salman Rushdie.
Hij rept van 'bloedstollend spannende passages, met telkens aan de lezer gerichte, grappige terzijdes’ en concludeert dat ‘De lange adem overtuigt als een klassieke, sterk geschreven roman’.
Eykhout waardeert het boek met vier sterren (4/5).
lockdown – quarantaine - winterslaap
Autonoom ontwerper/Akademiekunstenaar Maarten
Baas maakt iedere winter een video waarin hij de kijker zijn gelukswensen voor het nieuwe kalenderjaar overbrengt. In 2020/21 is hij er,
dankzij corona, vroeg bij. Zijn boodschap: mooi geweest, welletjes, let's call it a year... hoog tijd dat we ons allemaal terugtrekken met een exemplaar van De lange adem.
‘hij hoefde in niemand zijn meerdere te erkennen’
‘Huckleberry kwam en ging naar het hem beliefde. Bij mooi weer sliep hij op stoepen, bij slecht weer in lege vaten; hij hoefde nooit naar school of naar de kerk, hij hoefde in niemand zijn meerdere te erkennen en hij hoefde nooit iemand te gehoorzamen; hij kon gaan vissen of zwemmen waar en wanneer hij maar wilde, en net zo lang blijven als het hem uitkwam; niemand verbood hem om te vechten; hij kon net zo lang opblijven als hij verkoos; hij was altijd de eerste jongen die in de lente op blote voeten liep en de laatste die in de herfst het leer weer droeg; hij hoefde zich nooit te wassen of schone kleren aan te trekken; hij kon prachtig vloeken. Die knaap beschikte kortom over alles wat het leven de moeite waard maakt. Zo dacht elke gekwelde, in zijn vrijheid beknotte, fatsoenlijke jongen van St. Petersburg erover.’
Mark Twain, De avonturen van Tom Sawyer (2018[1876]; p.62), vertaald uit het Engels door Peter Bergsma.
Aan het einde van de roman - Tom Sawyer en Huckleberry Finn zijn vele angsten, ervaringen en een heuse schat rijker - neemt mevrouw Douglas, een weduwe, Huckleberry in huis:
‘Huck Finns rijkdom en het feit dat hij zich nu onder de hoede van de weduwe Douglas bevond, verschaften hem toegang tot het maatschappelijk leven – of nee, ze sleurden en slingerden hem erin – en zijn lijden was haast ondraaglijk. De bedienden van de weduwe zorgden dat hij te allen tijde schoon en netjes, gekamd en geborsteld was, en ze stopten hem elke avond tussen ontoeschietelijke lakens waarop zich geen plekje of vlekje bevond dat hij als vriend aan het hart kon drukken. Hij moest met mes en vork eten; hij moest servet, kopje en bord gebruiken; hij moest zijn boek leren; hij moest naar de kerk; hij moest zo keurig praten dat zijn woorden al hun kracht en kleur verloren; waar hij zich ook wendde of keerde, overal werd hij ingesloten en aan handen en voeten gebonden door de tralies en ketenen van de beschaving.’
Zelfde boek, andere pagina, te weten… pagina 308.
tussen youp en ilja
Dankzij een subsidie van het Nederlands Letterenfonds beschik ik over een oorlogskas van 2.500 euro (bruto) waaruit ik mijzelf soldij betaal om stukjes te tikken waarmee ik op directe en minder directe manieren campagne voer voor De lange adem.
Heeft mijn veldtocht resultaat?
Zeker, ik heb mezelf al minstens één top-10 ingeblogd... Kijk, daar zweef ik… op plek zes, tussen Youp van ’t Hek en Ilja Leonard Pfeijffer, azend op de koppositie van Lucinda Riley...
Onverkoopbare literatuur als verdienmodel? Ik dacht ’t wel!
de nieuwe Knol – zachte krachten, keiharde duiten
Schermafbeelding: Boekhandel Krings.
‘con greta, con greta, salviamo il pianeta!’
Film: I Am Greta (2020).
Land: Zweden.
Genre: hagiografie.
Regie: Nathan Grossman.
Verhaal: jonge vrouw spijbelt/houdt een schoolstaking omdat ze door de opwarming van de aarde toch geen toekomst heeft. Generatiegenoten sluiten zich bij haar aan of volgen haar voorbeeld, ook in andere landen. Greta – de Billie Eilish van het activisme - spreekt op politieke bijeenkomsten en bij protestmarsen en demonstraties. Ze doet vaak denken aan Jezus onder de Schriftgeleerden[1].
De Nemesis vraagt om een Messias.
Hopelijk krijgen klimaatactivisten de wereld mee voor ze –
letterlijk – eindigen als roependen in een woestijn. Hoeveel woorden, om deze
alinea maar vol woordspelingen te dumpen, moeten we nog vuil
maken aan een schonere natuur voordat er eindelijk iets verandert?
Eerlijk is eerlijk: ‘vervuiling’ is een antropocentrisch concept. Net als ‘uitsterven’ en ‘overleven’. Door de mens en zijn biotoop te redden, zullen we het antropocentrisme redden. Hoe dan ook… de homo sapiens zal zich weer moeten aanpassen aan de natuur, zoals Annie Proulx doceerde in een terugkijkenswaardige uitzending van Tegenlicht, anders zal de aarde de mensen als vlooien van zich afschudden.
I Am Greta is duidelijk over de remedie tegen onze milieuproblemen: stoppen met fossiel transport – vliegen, varen, vrrroemen -, stoppen met consumeren en negentig procent van de industrie doodtrappen. Jammer eigenlijk dat er 100 jaar geleden geen wereldwijde campagne voor vrijwillige geboortebeperking is ingezet, dan was het totale aantal mensen op onze globe inmiddels zo sterk gekrompen – ergo: de natuur zo weerbaar - dat je je lege batterijen probleemloos in de struikjes had kunnen strooien.
Intermezzo/Stelling: Greta Thunberg heeft het beste fronsje van de film-industrie sinds Jack Nicholson. Rare opmerking? Ja. Nee. Human interest. Dat krijg je ervan als een docu zich zo sterk op de persoon concentreert, dat er voor haar boodschap weinig ruimte resteert. Bovendien is Jack Nicholson top of mind doordat Stanley Kubricks The Shining (1980) onlangs werd heruitgebracht.
Grappig: de weinig stressbestendige, niet heel handige vader van Greta, Svante, heeft een schitterende bijrol als Sancho Panza. Het is een zeer, zeer innemende figuur die Greta’s terecht intense ernst een zachte, humane bedding geeft. Als hij – speciaal voor hun ontmoeting met de Paus – een pak aantrekt, moet Greta daar, als ze het later terugziet op een foto, zo om lachen dat ze bijna in haar broek piest (haar woorden). Svante heeft trouwens een opmerkelijk dikke buik voor een veganist – het zou me niks verbazen als ie, wanneer de kleine klimaatactiviste weergrafieken zit te bestuderen of een zaal soezende volksvertegenwoordigers toespreekt, af en toe een fastfood restaurant in snelt om een paar dikke, vette vleesburgers weg te tikken.
Eindoordeel I Am Greta: goede zaak, slechte documentaire. Twee
solitaire dansjes (2/5). De pompeuze, melodramatische, kitscherige
(doorhalen wat het minst van toepassing is) schijtirritante
achtergrondmuziek had van mij gerust achterwege mogen blijven. Wel erg fijn om
een film te zien waarin ook andere talen dan alleen de Engelse worden
gesproken. Het zinnetje dat Romeinse klimaatactivisten scanderen is de titel
van dit blogje. Verder is de hoopgevende strekking van I Am Greta natuurlijk, nou ja... hoopgevend.
Overigens ben ik van mening dat eenieder The Overstory (2018), de grote, grootse Great American Novel van Richard Powers over milieuactivisme, zou
moeten lezen.
Foto: Thunberg©.
[1] Op een dag zijn Jozef en Maria de kleine Jezus kwijt. Foetsie. Zit ie achter de meiden/jongens aan? Staat ie stiekem gekke sigaretjes te paffen in de speeltuin? Nee, nee… hij is in de tempel bijdehand aan ’t bakkeleien met een paar Schriftgeleerden, in oneigen woorden:
42 En toen Hij twaalf jaren oud geworden was, en zij [van Nazareth, M.K.] naar Jeruzalem opgegaan waren, naar de gewoonte van den feestdag;
43 En de dagen aldaar voleindigd hadden, toen zij wederkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem, en Jozef en Zijn moeder [Zijn moeder? MARIA, M.K.] wisten het niet.
44 Maar menende, dat Hij in het gezelschap op den weg was, gingen zij een dagreize, en zochten Hem onder de magen, en onder de bekenden.
45 En als zij Hem niet vonden, keerden zij wederom naar Jeruzalem, Hem zoekende.
46 En het geschiedde, na drie dagen, dat zij Hem vonden in den tempel, zittende in het midden der leraren, hen horende, en hen ondervragende.
47 En allen, die Hem hoorden, ontzetten zich over Zijn verstand en antwoorden.
48 En zij, Hem ziende, werden verslagen; en Zijn moeder zeide tot Hem: Kind! waarom hebt Gij ons zo gedaan? Zie, Uw vader en ik hebben U met angst gezocht.
49 En Hij zeide tot hen: Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?
50 En zij verstonden het woord niet, dat Hij tot hen sprak.
51 En Hij ging met hen af, en kwam te Nazareth, en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart.
52 En Jezus nam toe in wijsheid, en in grootte, en in genade bij God en de mensen.
Bron: Statenvertaling (1637), Lucas 2: 42-52.
