’Wij, mensen, zonder uitzondering, of we nu zwart zijn of wit, gelukkig of bedroefd, intelligent of dom, zijn zo: we zwaaien met vlaggen die anderen haten, aanbidden goden die onze buren krenken, omringen ons met wetten die degenen die ons omringen beledigen. Het gevolg valt makkelijk te bedenken: af en toe, of de zon nu schijnt of dat het sneeuwt, in een democratie of onder de bescherming van een of andere fascist die vermomd is als belastinginspecteur, vliegen we vliegtuigen te pletter tegen wolkenkrabbers, bombarderen we straatarme landen en raken we betrokken bij kruistochten die even wreed als onrechtvaardig zijn.’
Ricardo Menéndez Salmón, De corrector (vertaald, uit het Spaans (El corrector, 2009), door Bart Peperkamp) , Uitgeverij Wereldbibliotheek (2013; p.10/11).
Interessante schrijver. Goed en relevant boek. Prettig gedragen verteltoon; fijne, lange zinnen met soms weerbarstige syntaxis. Mooie balans tussen zintuiglijk en beschouwend. Erudiet en (dus) allusief.
Als je twijfelt of je tijd gaat maken voor deze compacte roman (126 pagina’s, ruim gezet) zoek dan een boekwinkel waar je het negentiende hoofdstuk, dat over Zoe, de geliefde/vrouw van verteller Vlad(imir), kunt lezen. Één citaat uit die pagina’s: ‘Met uitzondering van de liefde kan werkelijk alles op deze wereld tot morgen worden uitgesteld.’ (p.117).
Verwant: Ricardo Menéndez Salmón De schending.
Ook verwant: Mozart, bier en aardbeien.
skip to main |
skip to sidebar
