'Misschien,' droeg Vincent bij toen ze met hun vieren op twee tegenover elkaar geplaatste banken gingen zitten, 'zijn er al onsterfelijken, maar houden ze het geheim. Zou ik tenminste doen.' Martin glimlachte instemmend, stopte het bellenblaasgerei in zijn jaszak.
Stephan Enter, Grip, Van Oorschot (2011; p. 145).
Verwant: Hemel en aarde.
skip to main |
skip to sidebar
