Marjolijn Februari schreef op haar blog een stukje over ‘visuele poëzie’. Een van haar lezers (Eva) wees in een reactie op de collages van Herta Müller waarvan Februari er één plaatste in een volgende post. Speelse dingen zijn het. Ze maken Müller, wat mij betreft, niet meteen tot een dubbeltalent van het kaliber Claus, Wolkers, Mutsaers, maar leuk zijn ze wel. Net als die knutselcollages van W.F. Hermans die, zelfs als ze angstaanjagend zijn bedoeld, altijd vooral zo huiselijk aandoen. Ze stammen uit het tijdperk van de keukentafel (schaar,lijmpot).
Het verknipte universum
Marjolijn Februari schreef op haar blog een stukje over ‘visuele poëzie’. Een van haar lezers (Eva) wees in een reactie op de collages van Herta Müller waarvan Februari er één plaatste in een volgende post. Speelse dingen zijn het. Ze maken Müller, wat mij betreft, niet meteen tot een dubbeltalent van het kaliber Claus, Wolkers, Mutsaers, maar leuk zijn ze wel. Net als die knutselcollages van W.F. Hermans die, zelfs als ze angstaanjagend zijn bedoeld, altijd vooral zo huiselijk aandoen. Ze stammen uit het tijdperk van de keukentafel (schaar,lijmpot).
