GEWOND EN GEWAPEND
IK BEN ZWAARGEWOND EN HEB RUST NODIG
MAAR IK MOET NOG STEEDS HARD LACHEN
ALS EEN ARME DAGLONER
ZEGT DAT HIJ GELD OP MIJN HOOFD HEEFT GEZET
WANT TERWIJL MIJN ENE HAND IN HET GIPS ZIT
HEB IK EEN DOORGELADEN SCHIETWAPEN IN DE ANDERE
Yahya Hassan, Gedichten 2 (2020 [2019];p.48), vertaald uit het Deens door Lammie Post-Oostenbrink.
Het debuut van Yahya Hassan walste als een geëngageerde actiefilm over je heen. Zijn tweede bundel is vlakker en doet vaak wat geforceerd aan. Hassans woordspel is flauw, zijn samentrekkingen gezocht, opsommingen routineus, ellipsen pretentieus, zijn toon gedragen. Gedichten 2 bevat behoorlijk wat zwakke verzen. Maar de stof staat: geweld, gekte en detentie.
Het blijft een verademing om een dichter te lezen die niet met een poezelig pincetje zijn woordjes in het gelid priegelt of gemaakt theatraal verhaalt van het verstrijken van de tijd, media-actualiteit, een dode verwant, een verbroken relatie.
DE INTELLECTUELEN HEBBEN ALLEMAAL EEN ZOMERHUISJE / EN ZITTEN IN DE RATS VOOR DE STORM / ZE WONEN IN ØSTERBRO / EN BALEN VAN HET BENDECONFLICT IN NØRREBRO / ZE BEGIETEN DE GROENTEN IN HUN MOESTUINTJES / EN KASTIJDEN HUN KINDEREN MET IDYLLES / ZE BEGROETEN LIEVER EEN VEDETTE / DAN EEN VRIEND (Uit het gedicht ‘VOORDRACHT IN HET GETTO’, P.11)
-----
Titel van dit blogje: ‘ZE BEKLEDEN MIJ MET PRIVILEGES / MAAR IK VERZAMEL REPRESAILLES’ (‘TELEURSTELLING’, P.22) en ‘IK BEN EEN LITERAIR VLIEGDEKSCHIP / EEN POËTISCH MACHINEGEWEER’ (‘PLAATSEN DELICT’, P.116).
