
Ik had
koffie gedronken met een vriend. Hij liep de stad in om nog wat praktische dingen te doen voor hij op vakantie kon, ik liep juist verder van het centrum vandaan, richting de Catharijnesingel. In de buurt van het Centraal Museum besloot ik even bij
Het nieuwe ambacht, die tentoonstelling van Iris van Herpen (1984) te gaan kijken. En: ik ben blij dat ik de tentoonstelling heb gezien, er hangt/staat erg
mooi werk dat erg mooi is gecombineerd met werk van anderen (alleen de
spijkervacht van
Bart Hess zou de gang naar het museum al waard zijn). Er staat ook een 3D-printer die, slagroomspuitgewijs, kleine, crèmekleurige objecten creëert – banketbakkers zijn altijd al ontwerpers geweest, maar blijkbaar worden couturiers ook een beetje banketbakkers. Het apparaat is een kleine vloek naast alle ontwerpen die getuigen van verheven (engelengeduld, monnikenwerk) handwerk. Maar
vloeken is goed. Als ik in deze tijden van overgangsrapporten een cijfer zou moeten geven: een 9 voor de creaties van van Herpen, een 8 voor de tentoonstelling.
Meer over Iris van Herpen &
het nieuwe ambacht:
Centraal Museum.
En hier nog een filmpje van
Bart Hess.
Foto Iris van Herpen & mannequin: Els Pekkeriet.