Ik was echt alleen - Viaggio nel sangue

Omdat Luc, Luc de Rooy, een van de helden achter het zelfstandige, dap-pere Karaat, afge-lopen donderdag toch in de stad was, kwam hij meteen even koffie drinken. We wis-selden onze meeste recente publica-ties uit – ik ruilde een exem-plaar van Alles kan kapot voor Cesare Pavese’s & Bianca Garufi’s Het grote vuur. Luc had ook een zak caramelo's meegenomen. Voor bij de koffie.
‘Quote?’
‘Uit het boek?’
‘Ja.’
Er was een vuur dat altijd brandde en geboorte, dood, oorlogen en overstromingen gingen op in die vlammen.
‘Paginanummer?’
Het grote vuur, pagina 51.’
‘Mooi boek?’
‘Prachtig. Het deed me een beetje denken aan de vroege, existentialistische romans van Alberto Moravia. En het laat zich ook goed vergelijken met Nabokov’s Lolita, waarbij het dan vooral interessant is dat het boek van Pavese en Garufi veel ruwer is, ongepolijst. De invloed van de 19e eeuw is ook nog aanwijsbaar: een van de personages, Silvia, krijgt zelfs een paar keer een flauwte.’
‘En is het grappig?’
‘Nee, ik geloof ook niet dat de auteurs die bedoeling hadden. HGV had ook Moedwil en misverstand kunnen heten. Het is wel ontroerend dat we langzaam ontdekken dat de vrouwelijke protagonist, Silvia, door wat ze als kind heeft meegemaakt, onbereikbaar is geworden voor haar bewonderaar en geliefde, Giovanni.’
‘…’
‘Pavese breekt de vertelling ook precies op het juiste moment af trouwens – en met het mooiste woord uit onze taal.’
‘Denk je dat het een boek voor mijn leesclub is?’
‘Voor je wát?’
‘Af en toe kom ik met wat vrienden samen om over een boek te praten dat we allemaal hebben gelezen.’
‘O, op die manier, wat leuk. Ik zag even een gymzaal vol lezende mensen voor me. Kun je het dan niet beter tekstbesprekingsclub noemen? Of klinkt dat te ongezellig?'
'...'
'Sorry. Ja, nee, zeker: volgens mij is het hartstikke leuk om met vrienden over Het grote vuur te praten. In de eerste helft moet je trouwens letten op de relatie tussen de bontjas van Silvia en de vogelveertjes die ze als meisje verzamelde.’
‘Oké.’
‘En als je het boek uit hebt, moet je de laatste 12 regels van pagina 73 nog een keer lezen.’
‘Maar biedt het genoeg aanknopingspunten om over te praten, het boek?’
‘Ja, tuurlijk… over ieder thema in de roman kun je uren praten… het gonst van de tegenstellingen en conflicten: stad en land. Man en vrouw. Leven en dood. Liefde en lust. Geluk en ongeluk. Adel en (boeren)arbeiders. Zomer en winter. Kind en volwassene. Water en vuur. Aarde en lucht. Heden en verleden. Conservatief en progressief. Rijk en arm. Accepteren en afwijzen. Macht en onmacht. Geloof en ongeloof. Binnen en buiten. Mens en dier. Vertrouwen en verraad. Gemeenschap en individu.’
‘…’
‘En, natuurlijk: spreken en zwijgen.’
‘Is er nog iets dat je over het boek wilt zeggen?’
‘Waarom is dit niet eerder vertaald?’
‘Vraag je dat aan mij?’
‘Nee, het is een retorische vraag.’
‘…’
‘…’
‘En moet ik nu een retorisch antwoord geven?’
‘Nee hoor, het is goed zo.’
‘Oké.’
‘…’
‘Heb je nog een geinige uitsmijter voor dit stukje?’
Het grote vuur: de rakkers van Karaat hebben ’t ’m weer geflikt.’

Cesare Pavese en Bianca Garufi, Het grote vuur, vertaald uit het Italiaans (Fuoco grande) en van een nawoord voorzien door Evalien Rauws en Luc de Rooy. Met een afsluitend essay van Alejandro Zambra. Uitgeverij Karaat 2012. O ja: mooi verzorgde uitgave. Met flappen.

‘Hou je ’t bij propaganda of heb je ook nog wat te zeiken?’
‘Staat je dictafoon uit?’
‘Ja.’
‘Nou, volgens mij is beseffen geen wederkerend werkwoord en me beseffen (p.99) dus geen correct Nederlands. Het is: zich realiseren.
En: beseffen.’
‘Jezus, wat een eikel ben jij.’
‘Ik wil alleen maar laten zien dat ik het boek goed gelezen heb. En je vroeg het zelf!’
‘Heb je nog meer te zeiken? En dan iets substantieels graag?’
‘De nasleep van het sterfgeval in de roman had van mij wel iets ontwrichtender mogen zijn en iets doorvoelder beschreven kunnen worden. Aan de andere kant versterkt deze behandeling het thema van het zwijgen, het il non detto.’
‘...’
'Wat ik trouwens nog vergat te zeggen toen we het over je tekstbesprekingsclub hadden: het is natuurlijk echt interessant om je af te vragen hoe het verder zal gaan tussen Silvia en Giovanni.'

Ontwerp gefotografeerde omslag: Studio De la Rúa.