Literaire fictie is niet alleen iconoclastisch, zij is ook - tenzij het gesproken tekst betreft en een enkel uitzonderlijk, doordacht project (dat mijn regel bevestigt) daargelaten - audioclastisch. Dus de tijdgeest ten spijt: bij een AKK uitgave met soundtrack CD zou ik me weinig kunnen voorstellen. Gisteren echter sprak ik een kennis die me grijnzend complimenteerde omdat hij dacht dat ik de bandnaam The Suicidal Birds (AKK, p.22) zelf had bedacht: ja, nou, mmm... véél in AKK is verzonnen, en die bandnaam in het verhaal in Tirade 438 is grappig genoeg wél fictief, maar TSB bestaan écht, ze hebben CD's gemaakt en je vindt hun muziek op internet:
skip to main |
skip to sidebar
