Hertjes

Moet je kijken. Nieuwe stoeltjes. Voor op de tuin. Eenvoudig buizen-frame, met amber-kleurig plastic overtrokken zitting en rugleuning. Had iemand neergezet bij de ingang van het complex. Een papiertje zei: 'Neem maar mee.' Heb ik gedaan. Hoe meer stoelen, hoe meer vreugd. Ze zitten heerlijk, die lage dingen. Generositeit is de bijl aan de voet van het kapitalisme. Maar interessanter is: wat je vindt is vaak mooier dan wat je kiest - ik denk dat dat komt doordat wat je kiest bevestigt wat je al was, terwijl wat je vindt of krijgt je schoonheidsopvatting verrijkt, verdiept of verbreedt.

'Ja, ja, laat dat theoretische geouwehoer maar achterwege. Ze doen me ergens aan denken, die stoeltjes. Die ranke pootjes, dat oranjebruin.'
'Aan kussende hertjes?'
'Verrek, het zijn net kussende hertjes zo.'
'Wel onhandig gefotografeerd.'
'Ja, hij lult beter dan hij fotografeert, dat is wel duidelijk.'

In Utrecht schijnt altijd de zon. Maar de foto is van afgelopen dinsdag.