Terwijl ik aan kwam lopen, manoeuvreerde Asia net haar fiets naar buiten. Ik hield de deur voor haar open (zo ben ik).
'Bah,' zei Asia.
'Wat?'
'De regen.'
'Wat is er mis met regen?'
'Niks. Maar dit is echt zo'n vieze regen.'
'Viezer dan Russische regen?'
'Veel, veel viezer. Van deze regen word je droevig.'
'Ja.'
'Kun je niks zeggen om me op te vrolijken?'
'Wat zul jij blij zijn als je straks lekker binnen zit. Kopje thee, muziekje... en dan gezellig kijken naar al die mensen die gebocheld door de regen fietsen.'
'Ja!,' zei ze (haar gezicht een plaatselijke opklaring), 'dat is leuk!'
De regelmatige bezoeker van dit blog weet dat Asia nog wijze woorden van mij tegoed had.