Sergei Diaghilev wilde niet dat de voorstellingen van zijn Les Ballets Russes werden gefilmd. Toch is het gezelschap een paar seconden te zien op beelden die zijn gemaakt tijdens een uitvoering in een openluchttheater in Zwitserland. Het stond al in verschillende dagbladen. Wat een ongelooflijk fraai en melancholisch gezicht (linkerkant scherm, je kunt aanklikken tot beeldvullend).
Die zwart-wit beelden doen denken aan wat in Nabokov's roman Ada wordt gezegd over een zwijgende, historische sequentie in Victor Vitry's verfilming van Brieven van Terra, een film die Van en Ada negen keer gaan zien (in zeven verschillende talen) totdat ze uiteindelijk hun eigen kopie kopen: 'Look at all those tiny soldiers scuttling along very fast across the trench-scarred wilderness, with explosions of mud and things going pouf-pouf in silent French now here, now there!'
Over iedere stomme film (flets zwart-wit, schokkerig bewegende soortgenoten) ligt het patina van de slapstick.
skip to main |
skip to sidebar
