Breathing in snowflakes

Het is meer dromen dan werken vanmorgen. Half februari moeten we hier vertrokken zijn. Beneden, in de hal, zijn de aannemers al met wat materiaal aan het slepen. De voormalige Universiteit voor Humanistiek gaat een gezondheidscentrum worden. In de hal speelt een radio. De muziek vindt via het trapgat de weg naar mijn kamer. Een omgekeerde cascade. Terwijl ik naar de vallende sneeuwvlokken kijk, hoor ik: 'It's too cold outside… for angels to fly'

‘Dus je moet daar weg?'
'Ja.'
'Vind je het jammer?'
'Eigenlijk niet, nee: hoog tijd voor een ander uitzicht.'
'Waar ga je nu werken?’
‘Hier.’
‘Waar?’
‘Overal.’
‘Waar is dat dan?’
‘Achterop de fiets bij één van mijn stagiaires, in een café in het oude centrum van Lissabon. Of ergens in een hangmat. Hier is voortaan: overal, behalve aan de Asch van Wijcks 28-30 in Utrecht.’