Vrouwkje had broodjes meegenomen (krentenbollen, tomatenbroodjes), ik had voor taart en thee gezorgd. We hadden het over Cultureel Ondernemerschap, over schrijven en optreden en over de kleine verschillen tussen gedichten die zowel in Vrouwkjes bundel Intensive Care als in Wat ik met de sleutel moet zijn opgenomen. Vrouwkje had een grote, zwarte sporttas bij zich – na mij was er nog een geheimzinnig middag-programma.‘Hé, moet je daar geen gedicht over schrijven?' zei ik toen Vrouwkje vertelde dat ze op een Mac werkt, maar dat die geen contact krijgt met haar twee draadloze printers. 'Stand alone.’ Vrouwkje grijnsde, dacht even na en antwoordde: ‘Goed idee. Doe jij het maar.’
Poëzie bedrijven… dat lijkt me een mooie wanhoopsdaad voor de kerstdagen. Ik vrees dat het nog een graadje lastiger is dan het lézen van een gedicht, maar we zullen zien. Mocht ik een voldoende scoren op de schaal van Tuinman, dan zet ik het gedicht te zijner (m/v) tijd misschien wel op dit blog. Misschien.
Let op: volgende week vrijdag, 2 december 2011, treden Vrouwkje en ik op bij het Centrum Beeldende Kunst Utrecht/DepARTment Store. Om 17.00 uur. Menno Vermeulen komt ook – en hij neemt zijn saxofoon mee. Komen dus. De toegang is: GRRRATIS.
En nu je toch met je agenda op schoot zit: volgende week dinsdag 30 november om 23.00 uur zendt Human (Nederland 2) de nieuwe kortfilm van Jaap van Heusden uit. De avond daarvoor is de film al te zien in De Balie (Amsterdam) met een debat na afloop. Ik zou kijken, of gaan, want Van Heusden wordt de Nederlandse Kieślowski.
Voorplat: Peter te Bos voor Nijgh & Van Ditmar.
