Het was er nog steeds niet van gekomen er een stukje over te schrijven, maar wat lachen was, bij de presentatie van AKK, was dat Maarten een groot pak had meege-bracht. Er zat een ca-deautje in. Een bijl. Zeer toepasselijk. En ik ben er superblij mee. In de eerste plaats natuurlijk om esthetische reden-en: het is een fraai, economisch vorm-gegeven, goed afge-werkt object. Maar in de tweede plaats om redenen van, laat ik zeggen, ethische aard. Want het wachten is nog op een paar wets-wijzigingen, maar ijs en populisme dienende is dit het precisie-instrument waarmee ik in de toekomst mijn appeltjes schil.'Er zit nog een stickertje op de steel.'
'Weet ik. Dat slijt er vanzelf wel af.'
'Als die economische crisis een beetje doorzet kun je dat ding straks goed gebruiken om supermarkten mee te plunderen.'
'Ja, even een rolluikje wegkappen... geen probleem. Maar wat ook hartstikke leuk is: honkbal met bijl en sappige appels.'
'Ha,ha... lachen. Wanneer?'
'Aanstaande zaterdag, Lepelenburg.'
